Bijelo Dugme je jugoslovenski i bosanskohercegovački rok bend, zvanično osnovan 1. januara 1974. godine u Sarajevu, nakon novogodišnje svirke u sarajevskoj Skenderiji. Bend je do tada nastupao pod imenom Jutro. Prvu postavu činili su gitarista Goran Bregović, pevač Željko Bebek, pijanista Vlado Pravdić, basista Zoran Redžić i bubnjar Ipe Ivandić. Po objavljivanju debi albuma “Kad bi' bio bijelo dugme” bend bi dobio epitet “pastirskog roka”, zbog spoja balkanskih folk elemenata sa zvukom hard roka, inspirisanim britanskim bendovima. Među istaknutim pesmama sa albuma bile su desetominutni uvodni komad istog naslova, balada “Blues za moju bivšu dragu” — vidno inspirisana Led Zeppelin-om, kultna plesna numera “Ne spavaj mala moja muzika dok svira” i melanholično delo Vlade Dijaka, “Selma”. Njihov sledeći album, “Šta bi dao da si na mom mjestu” je za svega par meseci postigao do tada nezabeleženu brojku od 100.000 prodatih primeraka. Živahna numera sa albuma, “Tako ti je, mala moja, kad ljubi Bosanac”, pokazaće se kao veliki hit.

U periodu između 1976. i 1979. godine dolazi do izvesnih promena u postavi benda, zbog Redžićevog, Ivandićevog i Pravdićevog odlaska usled vojnih obaveza. Na sledećem albumu, “Eto! Baš hoću!” iz 1976. godine, na bubnjevima bio je Milić Vukašinović, na klavijaturama Laza Ristovski, a, pored vokala, Bebek je dobio i zaduženje bas gitariste. Sa albuma su se istakle otvarajuća numera, “Izgledala je malo čudno u kaputu žutom krojenom bez veze”, balada “Loše vino”, godinu dana ranije snimljena od strane pevača Zdravka Čolića i orkestralna balada “Sanjao sam noćas da te nemam”. Sledeće, 1977. godine bend organizuje besplatan koncert kod Hajdučke česme 28. avgusta i objavljuje koncertni album “Koncert kod Hajdučke česme”. Procene o broju posetilaca kreću se između 50.000 i 100.000. Ubrzo posle, Bregović odlazi na odsluženje vojnog roka. U martu 1979. godine objavljuju album “Bitanga i princeza”, koji je smatran za jedan od najzrelijih i najkvalitetnijih projekata benda. Na klavijaturama je ponovo Pravdić, a na bubnjevima je Điđi Jankelić. Sa ovog albuma istakli su se mnogi hitovi, poput “Bitanga i princeza”, “Ipak, poželim neko pismo”, “Na zadnjem sjedištu moga auta” i orkestralni komad “Sve će to mila moja prekriti ruzmarin, snjegovi i šaš”.

Početkom osamdesetih godina, sa pojavom i porastom “new wave” pokreta, Bijelo Dugme se okrenulo upravo ka takvom zvuku, što je rezultovalo u objavljivanju albuma “Doživjeti stotu”, koji će doneti hitove “Doživjeti stotu”, “Ha, ha, ha” i “Pristao sam, biću sve što hoće”. Album je bio propraćen turnejom, čiji bi poslednji koncert, u Kulušiću 5. aprila 1981, bio snimljen i objavljen kao drugi koncertni album benda — “5. april ‘81”. Godine 1983. objavljuju album “Uspavanka za Radmilu M.” — od 1975. godine prvi na kojem svira originalna postava benda, ali i poslednji sa vokalistom Željkom Bebekom, koji će, nezadovoljan zaradom i svojim položajem u bendu, ubrzo napustiti Bijelo Dugme i posvetiti se solo karijeri. Među pesmama istakle su se balada “Ako možeš, zaboravi” i instrumentalna pesma koja zatvara album, “Uspavanka za Radmilu M.”.

Novi pevač, Mladen Vojičić Tifa, dolazi u bend 1984. godine i snima samo jedan album, nazvan jednostavno “Bijelo dugme”, u kojem je uz pop-rok u velikoj meri uključen i folk zvuk. Pesme poput “Za Esmu”, “Jer kad ostariš”, “Lipe cvatu, sve je isto k’o i lani” i “Da te bogdo ne volim” pokazale su se kao veliki hitovi. Na klavijaturama bili su i Pravdić i Ristovski. Nakon uspešne turneje, Tifa napušta bend zbog pritiska iznenadne slave i kontroverzija o njegovom korišćenju droge.

Godine 1986. dolazi novi, ujedno i poslednji pevač benda, Alen Islamović. Bend će sa Alenom objaviti dva studijska albuma — “Pljuni i zapjevaj moja Jugoslavijo” iz 1986. i “Ćiribiribela” iz 1988, kao i koncertni album “Mramor, kamen i željezo (Bijelo dugme uživo)” iz 1987. godine. Ovi projekti očuvali su prethodno definisanu kombinaciju roka i folka, a neki od najvećih hitova iz Alenovog perioda bili su “Ružica si bila, sada više nisi”, “Hajdemo u planine”, “A i ti me iznevjeri”, “Evo zakleću se”, “Đurđevdan je, a ja nisam s onom koju volim”, “Napile se ulice”, “Ako ima Boga” i “Nakon svih ovih godina”. Bregović je u ove projekte intenzivno uključivao pro-jugoslovenske motive, s obzirom na sve veću pretnju rata u tadašnjoj državi. Islamović je napustio turneju 1989. godine zbog zdravstvenih problema i Bijelo Dugme se, zbog raznih nesuglasica i tenzija unutar benda, raspada.

Godine 2005. organizovana je turneja gde su se okupili mnogi bivši članovi Dugmeta, uključujući sva tri pevača. Održana su tri koncerta — u Sarajevu, Zagrebu i Beogradu. Ubrzo zatim, trojica pevača održavaju turneju širom sveta pod nazivom “Kad bih bio Bijelo dugme”. Od 2014. godine, Goran Bregović nastupa sa Mladenom Vojičićem Tifom, Alenom Islamovićem i svojim Orkestrom za svadbe i sahrane pod imenom Bijelog dugmeta, svirajući stare hitove benda u novom, trubačkom aranžmanu.

Top Song